Czym jest integracja sensoryczna?

Wyobraźmy sobie chaos wywołany awarią sygnalizacji świetlnej na ruchliwym skrzyżowaniu
w godzinach szczytu w dużym mieście. Setki aut, zgiełk klaksonów, ogólna irytacja.

Oto obraz, który pokazuje, jak czuje się dziecko z zaburzeniami integracji sensorycznej…

W każdej sekundzie naszego życia i w każdej sytuacji do mózgu docierają niezliczone ilości bodźców sensorycznych, które pochodzą ze wszystkich zmysłów – wzroku, słuchu, dotyku, węchu, czucia ruchu i położenia naszego ciała w przestrzeni. Nasz mózg musi te wszystkie bodźce rozpoznać, uporządkować, zinterpretować, a także zintegrować i powiązać z wcześniejszymi doświadczeniami, by móc zareagować w odpowiedni (adekwatny) sposób.

Gdy dziecko biega, bawi się, uczy czy odpoczywa, jego mózg nieustannie organizuje informacje
i zarządza nimi. Gdy odbywa się to w sposób zintegrowany, mózg używa ich do prawidłowej percepcji, odpowiedniego zachowania czy efektywnego uczenia się. Gdy następuje dezintegracja tego procesu, funkcjonowanie dziecka w domu i szkole może przypominać wspomniane godziny szczytu.

Reasumując integracja sensoryczna tworzy fundamenty edukacji i zachowań społecznych.

Czym mogą się objawiać zaburzenia w zakresie integracji sensorycznej?

Dziecko:

• Ma kłopoty z równowagą
• Nie lubi zabaw, podczas których brudzi ręce
• Ma opóźniony rozwój mowy
• Ma kłopoty z koncentracją uwagi na zadaniu i doprowadzeniu go do końca
• Ma zaburzoną koordynację ruchową, jest niezgrabne ruchowo
• Jest wyjątkowo wrażliwe na bodźce, np. zatyka uszy, gdy słyszy dźwięki
• Ma obniżoną wrażliwość na bodźce, np. nie odczuwa bólu, zimna
• Ma duże zapotrzebowanie na ruch lub przeciwnie – nie lubi zabaw sportowych i gier zespołowych
• Nie radzi sobie dobrze z umiejętnościami samoobsługowymi, np. wiązanie sznurówek, zapinanie zamków i guzików
• Ma trudności w zakresie czytania, pisania, liczenia powyżej 7 r.ż.
• Nie lubi mycia i obcinania włosów, obcinania paznokci, czyszczenia uszu
• Drażnią je metki w ubraniach
• Nie lubi określonych tkanin, np. dżinsów
• W wieku powyżej 4 lat nie ma ustalonej ręki dominującej
• Ma lęk wysokości
• Siedząc przy stoliku, nie trzyma pozycji, podpiera głowę
• Z trudnością uczy się umiejętności złożonych, np. jazda na rowerze
• Niewłaściwie trzyma długopis lub kredkę

Na czym polega terapia integracji sensorycznej?

Terapia integracji sensorycznej ma postać „naukowej zabawy”, podczas której
z wykorzystaniem specjalistycznych sprzętów i pomocy terapeutycznych, dostarcza się kontrolowanej ilości bodźców pochodzących ze wszystkich zmysłów. Podczas terapii dziecko nie ćwiczy konkretnych umiejętności, lecz poprawiając integrację sensoryczną, wzmacnia procesy nerwowe leżące u podstaw tych umiejętności.

Terapia integracji sensorycznej przeznaczona jest dla dzieci:

• w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, które rozwijają się prawidłowo, ale doświadczają problemów w codziennym funkcjonowaniu,
• z diagnozą dysleksji lub zagrożonych dysleksją,
• z mózgowym porażeniem dziecięcym, autyzmem, zespołami Aspergera i Downa;
• niepełnosprawnością intelektualną,
• i wiele innych.

Domowe ćwiczenia wyciszające układ nerwowy.
W co się bawić? – czyli profilaktyka dysleksji.

Sylwia Kosior

terapeuta integracji sensorycznej